Dinant: een toeristische trekpleister bij uitstek! Dit Waalse stadje aan de Maas wordt beschouwd als een van de belangrijkste Ardense vakantiebestemmingen. Deze stadswandeling in Dinant is 7,3 kilometer lang en passeert langs alle belangrijke bezienswaardigheden, waaronder de citadel, de Onze-Lieve-Vrouwekerk en het Huis van Meneer Sax. Je steekt twee keer de Maas over en komt ook bij de vermaarde Abdij van Leffe.
Stadswandeling in Dinant, de stad van Adolphe Sax
Strikt genomen ligt Dinant nog niet in de Ardennen, maar in de Condroz. Dinant wordt in ruimere zin echter tot de topbestemmingen in de Belgische Ardennen gerekend. De stad ligt in het nauwe dal van de Maas, geprangd tussen steile rotsen en de oevers van de rivier. De machtige citadel torent meer dan honderd meter boven het centrum van de stad uit. Samen met de citadel vormen de Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Charles de Gaullebrug het typische stadsgezicht van Dinant.
Dinant is ook de geboortestad van Adolphe Sax, bouwer van muziekinstrumenten en uitvinder van de naar hem genoemde saxofoon. De Dinantse deelgemeente Leffe is onlosmakelijk verbonden met de abdij van Leffe en het gelijknamige abdijbier. Minder bekend is het feit dat Duitse troepen een waar bloedbad aanrichtten onder de Dinantse bevolking bij het begin van de Eerste Wereldoorlog. Dinant behoort daarom tot de zeven Belgische ‘martelaarssteden’ (‘villes martyres’).Tijdens deze stadswandeling in Dinant maak je kennis met de belangrijkste bezienswaardigheden die van dit stadje aan de Boven-Maas een toeristische topper maken.
(Kaartgegevens: OpenStreetMap)
Begin- en eindpunt
Station van Dinant, Avenue Franchet d'Esperey 1
Coördinaten vertrek- en eindpunt
N: 50.261132° O: 4.908191°
Afstand
7,3 kilometer
Parkeren
Op parkings nabij het station. In de Avenue Franchet d'Esperey is parkeren gratis vanaf huisnummer 17
Toegankelijkheid voor rolstoelen
De route is niet geschikt voor rolstoelgebruikers
Bezienswaardigheden
Abdij van Leffe, citadel van Dinant, stadhuis, Justitiepaleis, Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk, Huis van Meneer Sax, Charles de Gaullebrug
Eten en drinken
Op diverse plaatsen in het centrum. Aanbevolen: de terrasjes langs de rechteroever van de Maas
Gpx- en pdf-bestanden van deze stadswandeling in Dinant
Raak de weg niet kwijt in Dinant! Wie wil wandelen met gps-navigatie op smartphone of wandel-gps, kan hieronder het gpx-bestand van deze wandeling downloaden. Even Op Stap biedt ook twee pdf-bestanden aan met een gedetailleerde wandelkaart en de tekst en afbeeldingen van dit artikel. Deze pdf-bestanden kun je gemakkelijk afprinten of bekijken op je smartphone. Voor het gpx-bestand en de twee pdf-bestanden samen vragen wij een kleine bijdrage van 1,95 euro. De bestanden zijn onmiddellijk beschikbaar na online betaling.
Stadswandeling in Dinant: eerst naar de abdij van Leffe
Deze stadswandeling in Dinant begint aan het station, op de linkeroever van de Maas. Wie met de auto komt, kan op de Avenue Franchet d’Esperey (de straat voor het station) vanaf huisnummer 17 gratis parkeren. Vanaf het station ga je naar de Avenue Franchet d’Esperey en volg je deze naar links. Net voorbij huisnummer 34 zie je een paadje dat afdaalt naar een weg vlak langs de linkeroever van de Maas. Vanaf hier kun je al een eerste keer het overbekende panorama van Dinant bewonderen, met de citadel op de hoge rots, de Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk en de Charles de Gaullebrug.
Dam en sluis van Dinant
Volg de linkeroever van de Maas naar links. Na ongeveer 500 meter zie je rechts de dam en sluis nr. 4 van Dinant. In totaal zijn er op de Boven-Maas, tussen de grens met Frankrijk en Namen, negen dammen met sluizen. Met de dammen kan het waterpeil op de Boven-Maas gecontroleerd worden. De sluizen zorgen ervoor dat binnenschepen de dammen kunnen passeren. Dam-sluis nr. 4 bij Dinant (‘barrage-écluse 4 de Dinant’) omvat een sluis van honderd meter lengte en twaalf meter breedte. De dam zelf bezit vier openingen met beweegbare schotten, waarmee het waterpeil stroomopwaarts wordt geregeld.
Abdij van Leffe
Ga via de sluispoorten en de dam naar de andere oever van de Maas. Sla links af en volg even de rechteroever van de Maas langs de Quai Jean Baptiste Culot. Neem vervolgens de eerste straat rechts, de Rue du Moulin. Zo’n 120 meter verder kom je bij de abdij van Leffe. Bij de eerste poort aan je rechterzijde kun je even binnengaan en een blik werpen in de abdijkerk. Je moet wel in het voorportaal blijven: een hek schermt de rest van de kerk af.
Wandel voorbij de toren van de abdij. Helemaal bovenaan zie je een goudkleurige engel die met een hamer klaarstaat om op de klok te slaan. Ga langs de abdijgebouwen door een stenen poort naar een gezellig binnenpleintje, waar zich de eigenlijke ingang van de abdij bevindt. Je mag de abdij niet vrij bezoeken, maar op bepaalde dagen vinden er rondleidingen plaats met een gids. Meer informatie hierover vind je op de website van de abdij.
De eerste religieuze gemeenschap vestigde zich in 1152 in Leffe onder leiding van een prior, ondergeschikt aan de abt van de abdij van Floreffe. In 1200 kwam er een volwaardige abdij. In de loop der eeuwen werd de abdij onder meer geteisterd door plunderingen, brand, overstromingen en de pest. Na de Franse Revolutie, in 1796, werd de kloostergemeenschap in Leffe opgeheven en de abdij verkocht. In 1903 namen kanunniken van de abdij van Frigolet (Franse Provence) hun intrek in de vroegere abdijgebouwen van Leffe. In de loop van de jaren dertig van de vorige eeuw evolueerde Leffe tot een dochterabdij van de norbertijnenabdij van Tongerlo.
Het bier van Leffe
Misschien nog beter bekend dan de abdij, is het bier van Leffe. De kloosterlingen in Leffe begonnen al in 1240 met het brouwen van hun eigen bier. De brouwerij stond oorspronkelijk aan de overzijde van de Maas, maar werd al snel binnen de abdijmuren ondergebracht. Na het opheffen van de abdij in 1796 kwam de brouwerij in privéhanden terecht. Het brouwen van bier op het voormalige abdijdomein werd echter definitief stopgezet in 1809. In 1952 sloot de toenmalige abt Nys een akkoord met brouwerij Lootvoet om opnieuw het bruine Leffebier te produceren, volgens het oorspronkelijke historische recept. Tegenwoordig bestaan er zo’n twaalf varianten Leffebier, de meeste geproduceerd door brouwerij AB InBev in Leuven. Wie meer wil weten over de geschiedenis en de productie van het abdijbier Leffe, kan terecht in het biermuseum Maison Leffe.
Rue Rémy Himmer en bloedbad te Dinant
De abdijgebouwen bevinden zich langs de Rue Rémy Himmer. Deze straat is genoemd naar industrieel Rémy Himmer, die vanaf 1896 aan het hoofd stond van een belangrijke textielfabriek in Leffe: de Manufacture de Tissus de Leffe. Verderop in de straat staat een hele rij arbeiderswoningen die Himmer voor zijn arbeiders liet bouwen. Rémy Himmer werd samen met meer dan honderd van zijn personeelsleden neergeschoten door Duitse troepen op 23 augustus 1914. In totaal werden er in Dinant op die dag en op de volgende dagen 674 burgers zonder reden geëxecuteerd, omdat de Duitse invallers dachten dat er zich verzetsstrijders onder de bevolking bevonden. Dit bloedbad ging de geschiedenis in als de Slachting te Dinant (Massacre de Dinant).
De citadel: niet te missen op deze stadswandeling in Dinant
Naar de top van het plateau
Zet de stadswandeling in Dinant voort langs de Rue Rémy Himmer. Wandel tot vlak voor huisnummer 57, het eerste huis van een hele rij voormalige arbeiderswoningen. Sla vlak voor dit huis rechts af in een klein straatje. Wat verderop loopt deze straat over een bruggetje over het riviertje Leffe, een klein zijriviertje van de Maas. Voorbij het bruggetje ga je rechtdoor het bos in, waar je een smal bospad volgt. Dit pad loopt steil omhoog langs de flank van het plateau dat zich ten oosten Dinant uitstrekt.
Het pad bereikt de top van het plateau en loopt verder door een veld. Aan je rechterzijde passeer je een oude vierkantshoeve, de ‘Ferme de Malaise‘. Wandel voort tot aan de verharde weg (‘Malaise’) en ga naar links (naar rechts is privédomein!). De weg Malaise loopt door velden en weiden, maakt een haakse bocht naar rechts en komt uit op de Rue Saint-Jacques, de drukke verkeersweg N936 die van Dinant naar Ciney loopt. Ga hier naar rechts, richting centrum Dinant.
Om niet te lang langs de drukke N936 te moeten wandelen, sla je na 200 meter alweer af naar links, naar de straat Pont d’Amour. Volg de wegwijzers naar ‘Citadelle’. Wandel rechtdoor over een afstand van 660 meter en negeer de zijstraten links. Aan je linkerzijde passeer je het rust- en verzorgingstehuis Résidence Sainte-Anne, dat verbonden is aan het universitair ziekenhuis te Namen. Nog eens 300 meter verder kom je aan het stadion van de Dinantse voetbalploeg Royal Dinant FC. Sla hier rechts af naar de Chemin de la Citadelle.
Franse militaire begraafplaats
De asfaltweg Chemin de la Citadelle leidt kaarsrecht tussen weiden en velden naar de citadel. Na ca. 440 meter zie je echter aan je linkerzijde nog een andere bezienswaardigheid: de Franse militaire begraafplaats van Dinant. Op dit kerkhof rusten 1200 Franse militairen die sneuvelden tijdens gevechten in en rond Dinant in augustus 1914, bij het begin van de Eerste Wereldoorlog. Het monument L’Assaut van beeldhouwer Alexandre Daoust stelt de herovering van de citadel voor, door Franse troepen op 15 augustus 1914.
De citadel van Dinant
Een bezoek aan de citadel is letterlijk en figuurlijk een hoogtepunt tijdens deze stadswandeling in Dinant. Je moet een ticket kopen om de citadel te mogen betreden. Je kunt de vesting hier dadelijk bezichtigen, of eventueel je bezoek uitstellen tot je beneden in de binnenstad bij de spectaculaire kabellift komt die je direct naar de citadel brengt (inbegrepen in de toegangsprijs). De versterkte vesting torent hoog op een rots honderd meter boven de Maas uit. De huidige gebouwen dateren uit 1821, de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. De geschiedenis van deze plaats gaat echter veel verder terug in de tijd. In de loop van bijna duizend jaar werden op de rots verschillende versterkte vestingen opgericht en later terug vernield.
Reeds in 1040 stond hier een middeleeuwse burcht. De troepen van Karel de Stoute, zoon van de Bourgondische hertog Filips de Goede, verwoestten de stad en de burcht in 1466. In 1530 verrees een nieuwe en uitgebreide citadel. Franse troepen veroverden Dinant en de citadel in 1675 op bevel van (Zonne-)koning Lodewijk XIV. Toen de Fransen zich in 1703 terugtrokken, bliezen ze de citadel op. Van 1818 tot 1821 werd de huidige citadel gebouwd, onder leiding van Nederlandse bevelhebbers. Er werd een Nederlands garnizoen in gelegerd, tot aan de Belgische onafhankelijkheid in 1830. Vanaf 1878 verloor de citadel haar militaire functie en in 1906 richtte men zelfs een museum op in de gebouwen. Dit belette echter niet dat er opnieuw fel werd gevochten voor het bezit van de citadel in augustus 1914, bij het begin van de Eerste Wereldoorlog.
Bezienswaardigheden in de citadel
Nadat je je toegangsticket hebt gekocht, ga je naar de ingangspoort van de citadel, die geflankeerd wordt door twee kanonnen. Tegenover de ingang zie je een monument dat Duitse bevelhebbers lieten oprichten voor de Duitse gesneuvelden in de citadel in augustus 1914. Voorbij de ingangspoort loop je eerst door een tunnel die uitkomt op de centrale binnenplaats. Links in deze tunnel heb je toegang tot de tentoonstelling ‘1914‘, een expositie waar de dramatische gebeurtenissen van augustus 1914 in Dinant worden toegelicht.
De gebouwen van de citadel bevinden zich rond de centrale binnenplaats. Bemerk de stevige kanonnen in de kazematten, die zo stonden opgesteld dat het geschut alle invalswegen naar de brug van Dinant kon bereiken. Het uitkijkpunt aan het uiteinde van de binnenplaats biedt je een ongeëvenaard zicht op Dinant en de Maasvallei.
In de noordelijke vleugel van de citadel zijn verschillende taferelen uitgebeeld uit de eeuwenlange geschiedenis van deze versterkte vesting. Je ziet onder meer een nagebootste smederij, bakkerij, keukens en slaapzalen uit de Nederlandse tijd, de koets van de maîtresse van Lodewijk XIV uit de Franse tijd en een nagebouwde loopgraaf met ingestorte schuilkelder uit de Eerste Wereldoorlog.
Je komt ook nog door een wapenzaal met oude wapens en uniformen, het museum van de voormalige onderofficierenschool van Dinant en een expositie die een overzicht geeft van het tweehonderdjarig bestaan van de huidige citadel. Via voormalige kerkers waarin gestrafte soldaten werden opgesloten, bereik je de uitgang. Het is mogelijk om via de kabelbaan af te dalen naar het centrum van Dinant, waar je de wandeling kunt voortzetten vanaf de Onze-Lieve-Vrouwekerk. De stadswandeling in Dinant wordt hierdoor ca. 1,9 kilometer korter. Let op: je mist dan wel een aantal interessante gebouwen en de erg mooie afdaling via wandelpaden langs de rotswand aan de rand van de stad!
Wandeling langs de rotswand naar het centrum
Wie ervoor kiest om de volledige stadswandeling in Dinant van 7,3 kilometer te doen, gaat na het verlaten van de citadel eerst nog zo’n 130 meter rechtdoor langs de Chemin de la Citadelle. Je slaat vervolgens af naar rechts, in de Rue du Fort. Op een wegwijzer staat ‘Promenade sur les coteaux’, wat zoveel betekent als ‘Wandeling op de heuvels’. Het wandelpad loopt inderdaad over het plateau hoog boven de stad, niet ver van de rotswand.
Site van Mont-Fat
Na ca. 250 meter stuit je op een omheind, verlaten domein met een roestige kabelbaan en een middeleeuws uitziend torentje. Dit is de site van het voormalige Parc de Mont-Fat, een familiepark dat helaas niet rendabel bleek en al meer dan tien jaar geleden de deuren sloot. Er wordt nog steeds naar een nieuwe bestemming gezocht voor het domein. Belangrijkste bezienswaardigheden op de site van Mont-Fat waren de toren (Tour de Mont-Fat) en een grot (Grotte de Mont-Fat). Beide zijn (voorlopig) niet meer te bezichtigen, maar de toren van Mont-Fat blijft een opvallend herkenningspunt in de Maasvallei rond Dinant.
De toren van Mont-Fat werd gebouwd in 1910 op vraag van Ernestine Lion, voormalige eigenares van de site. Hij moest dienen als uitzichtpunt boven de Maasvallei. De toren is 20 meter hoog en telt 82 trappen. Tijdens de beide wereldoorlogen, in augustus 1914 en september 1944, raakte de toren beschadigd. In 1947 werd hij gerestaureerd.
Wandelpad langs de rotswand naar het centrum: mooi gedeelte van de stadswandeling in Dinant
Een van de mooiste stukken van deze stadswandeling in Dinant is het wandelpad dat met veel haarspeldbochten langs de rotswand afdaalt naar het centrum van de stad. Loop langs de omheining van het verlaten Parc de Mont-Fat, tot je aan een slagboom komt over de geasfalteerde weg. Hier ga je haaks naar rechts en je volgt dit bochtige pad dat langs de flank van de rots naar beneden loopt. Negeer het eerste linkse zijpad dat je tegenkomt (en dat terug naar boven loopt). Je moet steeds het dalende pad volgen en alle zijpaden die naar boven lopen negeren.
Als je langs de rotswand naar beneden kijkt tijdens het afdalen, worden de gebouwen van Dinant steeds beter zichtbaar. Het pad eindigt tenslotte aan de voet van de rots. Op deze plaats werd op 6 november 2019 een nieuwe muziekkiosk ingehuldigd: Le Tour de Monsieur Sax.
Van Le Tour de Monsieur Sax naar de Onze-Lieve-Vrouwekerk
Le Tour de Monsieur Sax en Cultureel Centrum
De kiosk, waarvan de onderzijde is opgetrokken uit cortenstaal, is een eerbetoon aan Dinants beroemdste inwoner: Adolphe Sax. De onderzijde is opgesmukt met humoristische tekeningen uit de tijd van Sax. Ze tonen de enorme revolutie in de instrumentenbouw die Sax veroorzaakte in de 19de eeuw. Wandel naar de hoofdstraat aan de overkant van het plein. Het gebouw aan je rechterzijde is het Cultureel Centrum van Dinant (Centre Culturel de Dinant).
Rue Grande en Place Lion
Aan de overzijde van het plein sla je rechts af naar de hoofdstraat Rue Grande. Dit is een van de belangrijkste winkelstraten in Dinant, die ca. 600 meter lang de stad doorkruist. Na 130 meter ga je rechts de Rue Pierre-Joseph Lion in. Deze weg komt uit op een rustig plein, de Place Lion. Het plein is genoemd naar Pierre-Joseph Lion (1729-1809), een Dinantse schilder die met zijn pastelkunst naam en faam maakte tot in het koninklijk hof te Wenen. Het beeld op het plein draagt de naam ‘Triomphe de la Lumière‘ (Triomf van het Licht) en is van de hand van Antoine Wiertz. Achteraan bevindt zich nog een klein beeld van koning Leopold III.
Justitiegebouw en stadhuis
De stadswandeling in Dinant loopt verder naar het Justitiepaleis (‘Palais de Justice’) en het stadhuis. Wandel naar de overzijde van de Place Lion, waar je het mooi beschilderde voormalige toegangsgebouw ziet tot de site van Mont-Fat met de gelijknamige grot. Deze grot is helaas al veel jaren geleden gesloten voor het publiek. Dinant telt echter nog een andere grot die je wel kunt bezichtigen. Deze stadswandeling in Dinant komt er niet langs, maar op de linkeroever van de Maas bevindt zich de Grotte La Merveilleuse. Als je na het wandelen nog wat tijd over hebt, loont het zeker de moeite om de Grotte La Merveilleuse te bezichtigen.
Voor het voormalige toegangsgebouw tot de site van Mont-Fat ga je naar links en volg je de straat met aan je rechterzijde de rotswand en de vervallen kabellift van Mont-Fat. Ongeveer 70 meter verder kom je bij de zijkant van het Dinantse Justitiepaleis (Palais de Justice). Dit neobarokke gebouw opende in 1879 zijn deuren. De voorgevel van het Justitiepaleis is 34 meter hoog. Helemaal bovenaan troont een beeld van Themis, een figuur uit de Griekse mythologie die de mensheid onderwees in gerechtigheid en zedenleer. Vanuit dit gebouw wordt het gerechtelijk arrondissement Dinant-Philippeville bestuurd, het grootste in België qua aantal gemeenten en oppervlakte.
Loop langs de zijkant en de voorgevel van het Justitiepaleis en neem dan de Rue du Palais de Justice, tot aan het kruispunt met de Rue Grande. Sla daar af naar rechts en wandel zo’n vijftig meter door de Rue Grande, tot je links van de weg bij het stadhuis (Hôtel de Ville) van Dinant komt. Dit historische gebouw is een voormalige residentie van de prins-bisschoppen van Luik. Het brandde af in augustus 1914 tijdens de ‘Slachting te Dinant’, bij het begin van WO I. Na de oorlog werd het stadhuis heropgebouwd.
Langs de zijde van de Rue Grande zie je een mooi binnenplein met een monument ter ere van de gesneuvelden van de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Het opvallendste object op het binnenplein is echter ‘La Clepsydre de Monsieur Sax‘. Het stelt een glazen saxofoon voor die oprijst uit een woelige riviergolf. Dit kunstwerk is van de hand van glaskunstenaar Bernard Tirtiaux en werd geplaatst in 2014, naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van de geboorte van Adolphe Sax. Helemaal aan de linkerzijde van het gebouw, aan de zijstraat Rue Saint-Martin, zie je een historische stadspoort van Dinant uit de 17de eeuw: La Porte Saint-Martin.
Dinantse koek
Wandel voort over de Rue Grande en houd even halt bij huisnummer 147 aan je rechterzijde. Dit is de ‘Fabrique des Couques Jacobs‘, een bakkerij die gespecialiseerd is in het bakken van de Dinantse koek. Deze specialiteit uit Dinant wordt bereid met tarwebloem en pure honing. Het resultaat is een harde koek, die je best even in de magnetron legt alvorens hem te eten. Bij bakkerij Jacobs vind je Dinantse koek in allerlei grootten en vormen.
Trap en kabellift naar de citadel
Volg de Rue Grande tot aan het plein Place Reine Astrid. Recht voor jou zie je de zij-ingang van de collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk van Dinant. Aan je rechterzijde, op het einde van het straatje naast de kerk, zie je hoge trap en het dalstation van de kabellift naar de citadel. Wie daarstraks boven op het plateau de citadel nog niet heeft bezocht, krijgt nu een tweede kans. De stenen trap naar de citadel stamt uit het jaar 1577 en telt niet minder dan 408 treden. De eerste kabellift kwam er in 1956. In 1997 werd de kabelbaan volledig vernieuwd.
De Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk: onmisbaar op een stadswandeling in Dinant
Ga via de zij-ingang de kerk binnen. Samen met de citadel en de Charles de Gaullebrug bepaalt de Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk het stadsbeeld van Dinant. De kerk is direct herkenbaar aan haar opvallende peervormige toren. Vlak achter de kerk ligt de rotswand met bovenaan de citadel. De allereerste kerk in romaanse stijl die hier stond, werd op 22 december 1227 vernield door een losgekomen rotsblok. In de loop van de 13de eeuw werd de Onze-Lieve-Vrouwekerk terug opgebouwd, in een gotische stijl die typisch is voor de Maasvallei.
Het kerkgebouw viel in de loop der eeuwen meermaals ten prooi aan plunderingen, overstromingen en brand. Telkens moesten bepaalde delen terug worden opgebouwd. In de 19de eeuw volgde een grote restauratie. Na de Eerste Wereldoorlog, in de periode 1919-1924, moest onder meer de peervormige toren terug worden opgericht.
In de kerk valt onmiddellijk het zeer grote glas-in-loodraam in de zuidelijke zijbeuk op. Dit glasraam werd vervaardigd door de Belgische glazenier Gustave Ladon in 1903 en is een van de grootste in Europa. De medaillons in het glasraam beelden de geschiedenis van de Maagd Maria uit. Bemerk in het koor de vele voorwerpen die gemaakt zijn van zogenaamd geelkoper of messing, een legering van koper en zink. Dinant is eeuwenlang een centrum geweest van koperbewerking. Het woord ‘dinanderie‘ is afgeleid van de naam Dinant en verwijst naar allerlei kunstvoorwerpen in geelkoper.
In het koor zie je onder meer een geelkoperen lezenaar, waarvan het plateau in de 15de eeuw werd vervaardigd en het voetstuk uit de 18de eeuw stamt. Bemerk ook de indrukwekkende geelkoperen paaskandelaar uit 1912. Het altaar is dan weer een voorbeeld van moderne dinanderie. Het werd vervaardigd in 1992 door twee leerkrachten koperbewerking, met de hulp van hun leerlingen.
Andere bezienswaardigheden in de kerk zijn onder meer de reliekbuste van de Heilige Perpetuus en de 18de-eeuwse preekstoel. De Heilige Perpetuus is de beschermheilige van Dinant. Zijn schedel wordt bewaard in een reliekbuste van geslagen zilver. De houten preekstoel stamt uit 1725; op de kuip staan de vier evangelisten afgebeeld.
Naar het ‘Huis van Meneer Sax’ en monumenten voor Adolphe Sax
Rue Adolphe Sax
Verlaat de Onze-Lieve-Vrouwekerk terug langs de zij-ingang, loop naar de straat voor de kerk en ga naar rechts. Je wandelt nu in de Rue Adolphe Sax. De geniale Dinantse uitvinder van de saxofoon wordt in deze straat uitbundig herdacht. Dat zie je al dadelijk aan de borden in de vorm van een saxofoon die op regelmatige afstanden aan artistieke palen langs het voetpad zijn bevestigd. De zeven borden stellen de zeven soorten saxofoons voor die door Adolphe Sax werden ontworpen.
Het Huis van Meneer Sax
Nadat je de palen en borden met uitleg over de zeven soorten saxofoons bent gepasseerd, kom je bij het Huis van Meneer Sax (La Maison de Monsieur Sax). Je kunt het huis aan je rechterzijde haast niet missen, want op het voetpad ervoor zie je een beeld van Adolphe Sax, zittend op een bank. Dit is een erg gegeerde plek voor een selfie – soms moet je aanschuiven om een foto van jezelf te nemen, zittend naast niemand minder dan Sax himself.
Het Huis van Meneer Sax kun je niet echt een museum noemen, maar wel een belevingscentrum waar zijn leven en werk worden belicht. Het huis bevindt zich op de plaats waar Adolphe Sax in 1814 werd geboren. Het grootste deel van zijn leven woonde Sax echter niet in Dinant, maar in Parijs. Hij leidde er een fabriek van muziekinstrumenten, waar onder meer saxofoons werden geproduceerd. In het Huis van Meneer Sax maak je op een interactieve manier kennis met de saxofoon en zijn ontwerper. Je ziet er onder meer een groot facsimile van de originele tekening van het octrooi, dat aan Adolphe Sax in 1846 werd toegekend voor de uitvinding van verschillende soorten saxofoons. Het Huis van Meneer Sax is elke dag gratis toegankelijk.
Monumenten voor Adolphe Sax
Wandel na je bezoek aan het Huis van Meneer Sax verder door de Rue Adolphe Sax. Na ca. dertig meter passeer je aan je rechterzijde het plein Place Victor Collard. Achteraan dit plein staat een werk van beeldhouwer Felix Roulin uit 1994, in de vorm van twee gespleten blauwstenen rotsen. De linkse rots verwijst naar de geschiedenis van Dinant, de rechtse verwijst naar de saxofoon en Adolphe Sax. Ga nog tachtig meter verder en aan je rechterzijde kom je langs een kolossale saxofoon, gemaakt van geelkoper, het metaal waarvoor Dinant bekend staat. Dit ‘saxofoonmonument‘ werd opgericht in 2014 naar aanleiding van de tweehonderdste verjaardag van de geboorte van Adolphe Sax.
Laatste stuk van de stadswandeling in Dinant: langs de Maas naar de Charles de Gaullebrug
Place Patenier en rechteroever van de Maas
Volg de Rue Adolphe Sax nog vijftig meter, tot je aan het plein Place Patenier komt. Op het plein staat een borstbeeld van Joachim Patenier (1480 – 1524), een kunstschilder die in Bouvignes-sur-Meuse, nabij Dinant, geboren werd. Ga op het plein naar links, tot aan de rechteroever van de Maas. Ga opnieuw naar links en volg de rivieroever in de richting van de Charles de Gaullebrug. Je passeert de ene horecazaak na de andere. Wie honger of dorst heeft gekregen op deze stadswandeling in Dinant, vindt hier ongetwijfeld een zaak naar zijn keuze. Bij mooi weer kun je ook terecht op een gezellig terrasje langs de Maas.
Charles de Gaullebrug
Ter hoogte van de Onze-Lieve-Vrouwekerk ga je links de trappen op naar de Rue Adolphe Sax. Ga naar rechts tot aan de Charles de Gaullebrug, sla nogmaals af naar rechts en ga de brug over naar de andere oever. Op deze plaats ligt er al sinds de negende eeuw een brug over de Maas. De huidige Charles de Gaullebrug werd gebouwd in 1953. Ze is 54 meter lang en 15 meter breed. Waarschijnlijk is dit al de zevende brug over de Maas op deze locatie. In de loop der eeuwen stortten sommige bruggen in door overstromingen. Aan het begin van de Eerste en de Tweede Wereldoorlog werden de toenmalige bruggen opgeblazen.
Op 15 augustus 1914 bestormden Franse troepen de citadel van Dinant om deze te heroveren op de Duitse bezetters. Ene Charles de Gaulle, luitenant van een Frans regiment, raakte tijdens het oversteken van de brug over de Maas gewond. Charles de Gaulle zou het later schoppen tot brigadegeneraal in het Franse leger en president van Frankrijk. Ter ere van hem werd op de linkeroever van de Maas, bij het uiteinde van de brug, een standbeeld opgericht. De huidige brug over de Maas werd naar hem genoemd.
Art on Sax
Als je over de Charles de Gaullebrug wandelt, valt je oog ongetwijfeld op de grote veelkleurige saxofoons langs de twee zijden van de brug. Ook in het stadscentrum vind je op sommige plaatsen dergelijke saxofoons terug. Ze werden er geplaatst in 2010, naar aanleiding van de expositie Art On Sax. De reuzensaxofoons van meer dan drie meter lang kregen een originele en creatieve versiering, met als belangrijkste thema de landen van de Europese Unie. Op de brug hangen ook de nationale vlaggen van diverse landen. Na het oversteken van de brug ga je nog ca. 40 meter rechtdoor, waarna je bij de rotonde naar rechts gaat in de Rue de la Station. Ongeveer 120 meter verder bereik je terug het station, het begin- en eindpunt van deze uitgebreide stadswandeling in Dinant.
Stadswandeling in Dinant: extra info
Extra informatie over de bezienswaardigheden op deze stadswandeling in Dinant vind je onder meer op onderstaande sites:
Graag uw reactie over deze pagina!
Beste bezoeker van deze webpagina,
De redactie van Even Op Stap heeft deze pagina met zorg samengesteld. Maar… wij blijven ook maar mensen. Hebt u een fout ontdekt in de tekst? Is de beschrijving niet duidelijk? Zijn sommige attracties / gebouwen / wandelpaden niet meer toegankelijk? Laat het ons weten!
Uiteraard zijn alle suggesties voor nieuwe onderwerpen, daguitstapjes en wandelingen van harte welkom!
Over Even Op Stap
Even Op Stap: dé site waar je leuke ideetjes opdoet voor uitstapjes in gans België!
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief!
Laatste berichten
Light Safari Beekse Bergen: lichtparcours in safaripark
Kerstmarkt Winter in Antwerpen 2023: 7 toplocaties
Kerstmarkt Winterpret Brussel 2023: 5 weken ware kerstsfeer
